Wanhoop in West: het vergeten bombardement op Rotterdam
Van alle bombardementen op Nederlands grondgebied tijdens de Tweede Wereldoorlog is het bombardement van 14 mei 1940 op Rotterdam waarschijnlijk het bekendst. Dit wordt nog altijd gezien als de directe aanleiding van de capitulatie van het Nederlandse Leger en maakt in Nederland dan ook deel uit van het collectief geheugen. Dat Rotterdam op 31 maart 1943 opnieuw door een groot bombardement werd getroffen is bij de meesten niet bekend. Iets minder dan drie jaar na het Duitse bombardement was het dit keer Rotterdam-West dat de gevolgen van geallieerde missers moest dragen.
Bombardement op Rotterdam: luchtalarm
Dat het luchtalarm in Rotterdam op 31 maart 1943 om 13.20 uur afging was niet zo gek. In de Tweede Wereldoorlog werd Rotterdam zo’n 300 keer gebombardeerd, mede omdat scheepswerven en fabrieken in de haven een belangrijk doelwit waren voor de geallieerde vliegers. De Rotterdammers in Rotterdam-West volgden de normale procedure en zochten veilige schuilplaatsen op. Dat er zich die middag voor de inwoners van Rotterdam West een regelrechte ramp zou voltrekken leek op dat moment nog onwaarschijnlijk. Het doelwit voor dit bombardement lag namelijk een stuk westelijker dan Rotterdam, op de scheepswerf Wilton-Fijenoord in Schiedam. De Wilton-directie was duitsgezind en produceerde op haar werf dan ook diverse onderzeeboten voor de Duitse Kriegsmarine.
Een kostbare vergissing
Het bombardement werd uitgevoerd door 33 Amerikaanse B-17 ‘Flying Fortresses’ van 303 Bomb Group en 305 Bomb Group. Zij maakten deel uit van in totaal zes Bomb Groups die in de ochtend van 31 maart 1943 waren opgestegen vanuit Groot-Brittannië. Waar de overige vier Bomb Groups vlak voordat zij het doelgebied bereikten rechtsomkeer maakten vanwege slecht zicht door zware bewolking die dag, zetten 303 Bomb Group en 305 Bomb Group de missie voort. De eerste bommen –vergezeld luidkreets ‘bombs away!’ – werden afgeworpen door de zeventien B-17’s van 303 Bomb Group. Hierbij werd het doelgebied volledig gemist en kwam een deel van de 102 brisantbommen van 1.000 lb terecht in de Wilhelminahaven, een terrein van de scheepswerf ‘Nieuwe Waterwerf’ en op een woonwijk rondom de Charlotte de Bourbonstraat en Nassau van Dillenburgstraat in Schiedam. Een ander gedeelte van de bommen viel op een strook boerenland tussen Hoogvliet, Pernis en Schiedam. De grootste ravage op deze 31e maart werd echter aangericht door de 16 B-17’s van 305 Bomb Group. Zij wierpen door het slechte zicht hun bommenlast van 96 stuks 1.000 lb brisantbommen af op een kade tussen Lekhaven en Keilehaven, in plaats van de Wilton-Fijenoord scheepswerf. Door de harde wind kwamen 70 bommen echter terecht op de Rotterdamse woonwijk Bospolder-Tussendijken.
Nasleep
De ongelukkige vergissing van de Amerikaanse bommenwerpers hadden 326 burgerdoden tot gevolg. Door de harde wind en een tekort aan water verspreidde de brand die ontstaan was door het bombardement zich snel, waardoor er een enorme ravage in Rotterdam-West ontstond waarbij 13.000 mensen dakloos raakten. Het zou niet het laatste vergissingsbombardement in bezet-Nederland.