Operatie Ichi-Go
Vandaag 80 jaar geleden begon op 19 april 1944 de Japanse militaire campagne genaamd operatie Ichi-Go met als doel een landroute naar Indochina te openen en het veroveren van Amerikaanse luchtmachtbases in het zuidoosten van China. De campagne bestond uit een reeks van veldslagen in de provincies Henan, Hunan en Guangxi in China.
De Japanse plannen
Operatie Ichi-Go was de grootste militaire campagne in de oorlog tussen Japan en China. Aan Japanse zijde werden 500.000 militairen, 100.000 paarden, 1.500 kanonnen en 800 tanks ingezet. Aan Chinese zijde werden er 1 miljoen troepen ingezet ter verdediging. De militaire campagne van de Japanse aanvallers zou uit twee fasen gaan bestaan. De eerste fase had tot doel om de Jinghanspoorlijn tussen Peking en Wuhan in te nemen. Bij de tweede fase moesten de Amerikaanse vliegvelden in Hunan en Guangxi ingenomen worden.
Operatie Kogo
De eerste fase van Operatie Ichi-Go staat ook wel bekend onder de naam Operatie Kogo. Op 19 april 1944 begon dit deel van het Japanse offensief in China. Bij Zengzhou werd de Gele Rivier overgestoken door het Japanse Keizerlijk Leger en lukte het hen om de Chinese eenheden bij Xuchang in de provincie Henan te verslaan. De opmars werd in het vervolg hervat in de richting van het westen. De stad Luyang viel ook ten prooi aan de Japanse troepen. Op 12 mei 1944 was de belegering van de stad begonnen en 11 dagen later viel de stad in Japanse handen. Het eerste deel van de operatie was door het Japanse Keizerlijk Leger succesvol afgerond. De provincie Henan werd nu geheel bezet door de Japanse strijdkrachten.
Operatie Togo
Het tweede deel van Operatie Ichi-Go, ook wel Operatie Togo genaamd, ging eind mei 1944 van start. De provincie Hunan werd door het Japanse Keizerlijk Leger binnengevallen. De Japanse troepen trokken vanuit Wuhan op langs de spoorlijn naar Kanton. De Chinese verdediging van de stad Changsha bleek slecht georganiseerd te zijn en op 18 juni 1944 werd de stad ingenomen. Bij de stad Hengyang waar zich een Amerikaanse militaire basis bevond bleek het verzet sterker ingericht. Aan beide zijden werden grote verliezen geleden. Uiteindelijk werd op 8 augustus 1944 de basis ook ingenomen door Japanse eenheden. Begin september 1944 vielen Japanse troepen de provincie Guangxi binnen en opeenvolgend werden in een hoog tempo de Amerikaanse luchtmachtbases bij Guilin, Liuzhou en Nanning in. De 170.000 Chinese soldaten die het noorden van Guangxi hoorden te verdedigen waren door het groot aantal tegenslagen ongemotiveerd en het leger viel uit elkaar. Tegen oktober 1944 was de provincie Sichuan als enige grote provincie nog in Chinese handen.
Nasleep
Het succesvolle verloop van de operatie voor Japan had uiteindelijk een beperkt effect op het verloop van de Tweede Wereldoorlog in Azië. De Verenigde Staten konden Japan nog steeds bombarderen vanuit Saipan en andere militaire bases in de Stille Oceaan. In de door Japanse troepen bezette gebieden waren enkel de steden in Japanse handen en niet het platteland. Er waren te weinig Japanse soldaten beschikbaar om de nieuw bezette gebieden stevig te kunnen bezetten. Hierdoor bleken de Japanse posities in China kwetsbaar te zijn en zouden de pogingen van het Japanse Keizerlijk Leger om ook de provincie Sichuan in te nemen mislukken. De eindoverwinning op China zou door het Japanse Keizerlijk Leger uiteindelijk niet behaald worden.